Het meten van (ongewenste) emissies die door apparaten worden geproduceerd, gebeurd aan alle ‘poorten’. Deze poorten bestaan uit de bekabeling maar de behuizing is ook een poort. We verdelen het meten van emissies dan ook onder in: ‘conducted emissions’ en ‘radiated emissions’. Iedere methode kent haar eigen apparatuur en veelal een eigen frequentiegebied.

Ongewenste (schakelende) signalen kunnen zich verspreiden via een geleider zoals voedings- of signaalkabels. Maar deze conducted emissies kunnen ook (als via een antenne) naar de omgeving gestraald worden en de resulterende radiogolven kunnen weer bij andere apparatuur of kabels als ongewenste signalen geïnjecteerd worden. De Europese norm EN55022 schrijft een limiet voor wat een apparaat maximaal aan (ongewenste) signalen mag produceren op zijn aangesloten kabels.

EEMC biedt de apparatuur waarmee deze signalen snel en nauwkeurig gemeten kunnen worden. De belangrijkste componenten voor een conducted emissie meting zijn:

• LISN (Line Impedance Stabilisation Network );
• Pulse limiter (ter bescherming van de meetontvanger );
• Meetontvanger;
• Kooi van Faraday (optioneel).

Bij het meten van radiated emissions komt veel kijken. Niet alleen het aantal componenten/verdisconteringen in het meet-circuit maar ook de meetomgeving is sterk van belang. Voorname componenten in een meetopstelling voor radiated emissions zijn:

• Anechoïsche ruimte, semi-anechoïsche ruimte, G-TEM cel;
• Draaitafel;
•  Antennemast;
• Meetantenne;
• Kabels;
• Voorversterker; en
• Meetontvanger/spectrum analyser.

De exacte samenstelling is afhankelijk van uw situatie. Wilt u een geaccrediteerde type-goedkeuring doen of een pre-compliance meting? Heeft de te bemeten apparatuur verschillende formaten of voornamelijk gelijke grootte? Wilt u met een deel van de apparatuur ook radiated immunity testen gaan uitvoeren? Hoeveel ruimte is er beschikbaar? Wat is het budget? Dit soort vragen stellen we graag aan u zodat we met een passende oplossing kunnen komen.